26 Nisan 2011 Salı

İşte bu olmadı

2 ay öncesine kadar son 2 senemi allahın bi psikopatına harcamış olduğumu farkettim. Evet gerçekten psikopat abartmıyorum. Ama ben de salağım 2 senedir bu kadar dengesiz bir insanı nasıl kabullendim inanın bi fikrim yok. Sevgi desen sevgi değil aşk desen hiç değil.

Evet neredeyse 2 ay önce oh kurtuldum artık mis falan derken bu psikopat gecenin bir vakti kapıma dayandı ! Ki sen benden ayrılır ayrılmaz biriyle çıkmaya başlamışsın üstüne kızdan ayrılmadan kapıma dayanmışsın. Ben ailesiyle yaşayan mazbut bir genç kız olarak evin içinde 3.5 atıyorum. Kendisi tehdit ediyor in yoksa zile basar ailenle kavga ederim diye. Kabustayım sanıyorum camdan bakıyorum gitmemiş! Tek çarem yalvarmak tabii ki. Yalvar yakar sabahın 6sına kadar kapıda bekletmeyi başardım ve bi şekil evden çıktım. Seni istiyorum diyor yapamıyorum diyor. Böyle 2-3 gün tartıştık nasıl olur tekrar diye. Gönülsüzüm tabii dengesizliğini biliyorum. Ama dengesizliğinin bir kısmını biliyormuşum ben!

2-3 gün tartıştık derken birden kendisi bir triplere girdi ben rahat adamım artık senin peşinden koşamam sen benim peşimden koşarsın diye. Beynim ERROR sinyalleri falan vermeye başladı o derece. Ya sen değil miydin aşkımdan kapımda yatan sabahlara kadar ne demek peşimden koş kardeşim! Eh ben de insanım herkes kendi yoluna dedim

Ertesi gün başka bir kızla el ele olduğunu görenler duyanlar olmuş efendim. Eyvallah ederim. Ne diyelim.

Hiç yorum yok: